ٍٍٍٍٍٍِِْْسفر چند ساعته به شمال

صبح یک شنبه گذشته بعد از اینکه عبداله از بانک برگشت (آخه روزهای تعطیل هم میره بانک تا برای دستگاه ای تی ام پول بگذاره)تصمیم گرفتیم بریم لب دریا و شب برگریم  چون اگه شب میموندیم برای دوشنبه جاده حتما ترافیک شدید میشه و خسته می شدیم.هر ساحلی که رفتیم خیلی شلوغ بود فقط به خاطر آرمان از ماشین پیاده شدیم  تا بازی کنه وگرنه انقدر جمعیت زیاد بود که رغبت نمیکردیم ولی خوب به پسرم خوش گذشت.آرمانی هنرنمایی های زیادی کرد.روی شنا نقاشی کرد عکس مامان و بابا و خاله هاشو کشید با کمک من ماهی و کوسه و بچه ماهی کشید.بابا هم اومد بادبادک هوا کنه که به خاطر شلوغی پشیمون شد.به امید ساحل خلوت تر سوار ماشین شدیم و یه ساحل دیگه رفتیم ولی اونجا هم همینطور بود.آرمان یواش یواش هوس تو آب رفتن به سرش می زد که من گفتم بسه بریم دیگه.5 دقیقه ای با بابا رفت جلوی آب و پاهاشو نو تو آب زدند و سریع سوار ماشین شدیم و اومدیم سمت تهران.بعدش خرید و غذا و جاده ولی به نارنجستان نرسیده بودیم حرکتها کند شد و  عبداله جونم هم خسته هر چی هم میگفتم بگذار من رانندگی کنم تو خسته ای می گفت نه نمی خوام خسته بشی البته آرمان هم میگفت نرو من می خوام بغلت بشینم.وقتی دیدیم جاده به این صورت هست تصمیم گرفتیم تا بولقلم بریم و شب بریم پیش عمو اینا بمونیم آخه این تعطیلات رو رفته بودند بولقلم.ما هم زنگ زدیم و رفتیم اونجا البته بد هم نشد صبح برگشت رو با عمو اینا اومدیم  ریحانه هم اومد تو ماشین ما آرمان راحله رو ه صدا میزد و میگفت داحله بیا  تو ماشین ما د.  از بولقلم تا تهران جاده خلوت و عالی بود و ما راحت برگشتیم.

وقتی پسر مامانش رو وادار به نقاشی میکنه

این هم آخر کار و عکس ار نقاش و اثرش .بابا این مامانش هم کمک کرده تحویل بگیرید

آرمانی با،بابا تا همینجا تو آب رفتن البته آرمان بیشتر می خواست ولی...